Oι κανόνες μου!

-Θες να βρίσεις κάποιον;Βρίσε αυτόν κ όχι τις φίλες του, τις κολλητές του, τα αγαπημένα του πρόσωπα!Αν έχεις πρόβλημα με αυτόν, να το'χεις μόνο με αυτόν!Οι άλλοι δε σου φταίνει σε τίποτα...

-Θες να πεις σε κάποιον τι νιώθεις;Πες του το, λέγοντας όλη την αλήθεια κ μόνο αυτή!Όχι, προσθέτοντας κάποια γλυκανάλατα ψέματα.

-Θες να σκοτώσεις κάποιον από τον οποίο έχεις παράπονα;Πες του τα παράπονα, χωρίς να υποκρίνεσαι, να είσαι εσύ!Όχι, αλλά λέω εδώ, άλλα λέω εκεί.

-Θες να μη νιώθεις μόνη;Βρες υγιή συντροφιά που θα σε βοηθάει, θα σε αγαπάει κ θα νοιάζεται για σένα.Όχι, με κάποιον τυχαίο.

-Θες να σε αγαπάνε;Βελτίωσε τον εαυτό σου κ όταν τον φτάσεις στο επιθυμητό επίπεδο, θα δεις που θα έχεις πολλά άτομα να σε αγαπάνε τα οποία δε θα είναι πια άτομα!Θα είναι φίλοι, κολλητοί.

-Θες να ερωτευτείς;Περίμενε τη σωστή στιγμή, τη σωστή ηλικία.Μην παραπλανηθείς από κάποιον που εξωτερικά θα είναι ωραίος...Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός.

-Θες να εγκαταλείψεις;Κάν'το αποχαιρετώντας, λέγοντας τους παράγοντες κ τα αίτια που σε οδήγησαν σε αυτήν σου την απόφαση!Όχι, αφήνοντας άλλους να το κάνουν...

-Θες να τα παρατήσεις όλα κ να φύγεις από παντού;ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΠΛΗΓΩΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ!


+Το καθένα είναι εξαιρετικά αφιερωμένο σε κάποια πρόσωπα που αγαπώ...

Yγ:Αν έχεις να μου προτείνεις κτ καλό(κ κανένα παγωτάκι) που θα μου άρεσει, συμβιβάζομαι!No defence...

Χάρις μου...

Μια φορά κ έναν καιρό, έφτιαξα ένα blog...Το e-mail με το οποίο έφτιαξα το blog ήταν το username μιας φίλης μου + @gmail.com!Πέρασαν 2 εβδομάδες που είχα το blog κ υπέθεσα ότι όλα οκ, δε θα την πειράζει την κοπέλα.Το έμαθε ότι της είχα κλέψει το ψευδώνυμο(διότι περί κλοπής πρόκειται) κ δεν της άρεσε καθόλου...Κ με το δίκιο της η κοπέλα...Δεν μου το είπε όμως!Ήμουν στην άγνοιά μου μέχρι που ένας πρίγκιπας μου το φανέρωσε...Έκανα τις απαραίτητες αλλαγές, άλλαξα e-mail κ blog, έσβησα τα σχόλια που είχα κάνει σε άλλα blogs κ της επέστρεψα το e-mail της!Έτσι, τώρα είμαι εδώ με καινούρια ίδια σελίδα!Κ ζήσαν όλοι καλά κ καλύτερα!
Ελπίζω να με συγχωρέσεις Χάρις μου...Δεν ήθελα με τίποτα να σου κάνω κακό, ούτε πρόκειται περί θεωρίες συννωμοσίας...Απλά ήταν το μόνο που σκέφτηκα ότι εγγραφόμουν στα google accounts!Χίλια συγγνώμη!Ελπίζω να διόρθωσα ό,τι έκανε!
Φιλάκια...!

Ζωή=>Φιλίες

Life is wonderful!Η ζωή είναι ωραία!Κρύβει εκπλήξεις!Μας δείχνει όλες τις πλευρές της!Έχουμε τη δυνατότητα να επιλέγουμε!Πρέπει να τη ζούμε κ όχι απλά να ζούμε...Κάθε στιγμή που περνάει δεν πρέπει να πηγαίνει χαμένη...Κάθε στιγμή είναι μοναδική!Κάθε δευτερόλεπτο, κάθε λεπτό δε θα ξαναυπάρξει!Πρέπει να διασκεδάζουμε...ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ!Όλα αυτά φυσικά σε λίγο ίσως τα ανατρέψω κ θα λέω όλα τα αντίθετα...Αλλά έχω τις φίλες μου, τις κολλητές μου, τις παρέες μου, να με διορθώνουν!Χωρίς φιλία δεν γίνεται...Η φιλία χωρίς μπελάδες, καβγάδες κ παιδικά αστεία δεν προχωράει...
Σας ευχαριστώ όλους!

• Ασπασάκη, Ευτυχίτσα, Ιωαννα, Κοντό, Τυρί, Πίτσα είμαι ευγνώμων...
• y=αx+β, Gonzo, mig, GeOrGE, Dalia4, vampire, pizza, marietta, koutsinia, xentoulis, Danai σας ευχαριστώ για τις στιγμές...
• Γ'2, τμηματάρα εο!
• Κοντούλι κ Πιτσουλίνι μου, αν δεν ήσασταν εσείς...Ποιος ξέρει!Σας ευχαριστώ πολύ...
• Τυρί, είμαστε 10 χρόνια μαζί...Αντέξαμε μαζί!Απίστευτες εμπειρίες!Αναρωτιέμαι πώς με άντεξες...

Όλοι εσείς κάνετε τη ζωή μου αρκετά πιο γλυκια, με ένα χαμόγελό σας, με ένα δάκρυ, με μια χειρονομία!Δεν μπορώ να παραμείνω απαθής μετά από όλα όσα μου έχετε κάνει...Κ επειδή έχω κάνει κ εγώ αρκετά, μια μεγάλη συγγνώμη...Απορώ με όλους εσάς!Πώς με αντέχετε αλήθεια;Θα πρέπει να είναι πολύ δύσκολο...
Τέλος να ευχαριστήσω τους γονείς μου που με γέννησαν, γιατί αν δεν είχα γεννηθεί δε θα ήμουν εδώ να πω αυτά τα πράγματα...Αλλά απ΄την άλλη, δε θα είχατε κ εσείς την υποχρέωση να με αντέχετε...

Πραγματικά σας ευχαριστώ!
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΟΛΑ!

ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ ΑΓΑΠΗ(μετάφραση του Unconditional Love)

Η ιστορία αφορά έναν στρατιώτη που γυρνούσε σπίτι μετά από τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Κάλεσε τους γονείς του από το Σαν Φρανσίσκο. "Μαμά και μπαμπά, έρχομαι σπίτι, αλλά θέλω να μου κάνετε μια χάρη. Θα’θελα να φέρω μαζί μου ένα φίλο μου." "Φυσικά, " απάντησαν, "θα θέλαμε να το γνωρίσουμε." "Είναι κάτι που πρέπει να ξέρετε" συνέχισε ο γιος, "τραυματίστηκε αρκετά άσχημα στον πόλεμο. Περπάτησε σε ένα ναρκοπέδιο και έχασε το χέρι κ το πόδι του. Δεν έχει να πάει πουθενά αλλού, και θέλω να έρθει να ζήσει μαζί μας."
Λυπάμαι που το ακούω αυτό, γιε μου. Ίσως μπορούμε να τον βοηθήσουμε να βρει κάπου να ζήσει." "Όχι, μαμά και μπαμπά, θέλω να ζήσει μαζί μας." "Son, " είπε ο πατέρας, το "δεν ξέρεις τι ζητάς. Κάποιος με μια τέτοια αναπηρία θα ήταν ένα φοβερό φορτίο σε μας. Έχουμε τις ζωές μας για να ζήσουμε, και δεν γίνεται να αφήσουμε κάτι σαν αυτό να παρεμποδίσει τις ζωές μας. Σκέφτομαι ότι πρέπει να έρθεις σπίτι και να τον ξεχάσεις.Θα βρει ένα τρόπο να ζήσει μόνος του." .Σε εκείνο το σημείο, ο γιος έκλεισε το τηλέφωνο. Οι γονείς δεν άκουσαν τίποτα περισσότερο από το γιο τους.
Μερικές ημέρες αργότερα, έλαβαν μια κλήση από την αστυνομία του Σαν Φρανσίσκο. Ο γιος τους είχε πεθάνει πέφτοντας από ένα κτήριο, έμαθαν. Η αστυνομία θεώρησε ότι ήταν αυτοκτονία.
Οι θλιμμένοι γονείς πέταξαν στο Σαν Φρανσίσκο και πήγαν στο νεκροτομείο πόλεων για να αναγνωρίσουν το σώμα του γιου τους. Τον αναγνώρισαν, αλλά στη φρίκη τους ανακάλυψαν επίσης κάτι που δεν ήξεραν, ο γιος τους είχε μόνο ένα χέρι και ένα πόδι.
Οι γονείς σε αυτήν την ιστορία είναι όπως μερικοί από εμάς. Το βρίσκουμε εύκολο να αγαπήσουμε εκείνους που είναι όμορφοι ή διασκεδαστικοί, αλλά δε θέλουμε τους ανθρώπους που μας ενοχλούν ή δε μας κάνουν να νιώθουμε άνετα.
Θα μέναμε μάλλον μακριά από τους ανθρώπους που δεν είναι τόσο υγιείς, όμορφοι, ή έξυπνοι όσο είμαστε. Ευτυχώς, είναι κάποιος που δε θα μας συμπεριφερθεί έτσι. Κάποιος που μας αγαπά με μια απεριόριστη αγάπη που μας καλωσορίζει στη για πάντα οικογένεια, ανεξάρτητα από το πώς είμαστε.
Απόψε, προτού να πτυχωθείτε μέσα για τη νύχτα, πείτε μια μικρή προσευχή ότι ο Θεός θα σας δώσει τη δύναμη να δεχτείτε τους ανθρώπους όπως είναι, και να μας βοηθήσει να δείχνουμε κατανόηση προς εκείνους που είναι διαφορετικοί από μας!!! Υπάρχει ένα θαύμα αποκαλούμενο φιλία που κατοικεί στην καρδιά, μην ξέροντας πώς συμβαίνει ή πότε αρχίζει αλλά συνειδητοποιείτε ότι η φιλία είναι το πολυτιμότερο δώρο του Θεού!
Οι φίλοι είναι ένα πολύ σπάνιο κόσμημα, πράγματι. Σας κάνουν να σας χαμογελάσετε και να ενθαρρύνετε για να πετύχουν. Δανείζουν ένα αυτί, μοιράζονται μια λέξη του επαίνου, και θέλουν πάντα να ανοίξουν τις καρδιές τους σε μας.