ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ ΑΓΑΠΗ(μετάφραση του Unconditional Love)

Η ιστορία αφορά έναν στρατιώτη που γυρνούσε σπίτι μετά από τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Κάλεσε τους γονείς του από το Σαν Φρανσίσκο. "Μαμά και μπαμπά, έρχομαι σπίτι, αλλά θέλω να μου κάνετε μια χάρη. Θα’θελα να φέρω μαζί μου ένα φίλο μου." "Φυσικά, " απάντησαν, "θα θέλαμε να το γνωρίσουμε." "Είναι κάτι που πρέπει να ξέρετε" συνέχισε ο γιος, "τραυματίστηκε αρκετά άσχημα στον πόλεμο. Περπάτησε σε ένα ναρκοπέδιο και έχασε το χέρι κ το πόδι του. Δεν έχει να πάει πουθενά αλλού, και θέλω να έρθει να ζήσει μαζί μας."
Λυπάμαι που το ακούω αυτό, γιε μου. Ίσως μπορούμε να τον βοηθήσουμε να βρει κάπου να ζήσει." "Όχι, μαμά και μπαμπά, θέλω να ζήσει μαζί μας." "Son, " είπε ο πατέρας, το "δεν ξέρεις τι ζητάς. Κάποιος με μια τέτοια αναπηρία θα ήταν ένα φοβερό φορτίο σε μας. Έχουμε τις ζωές μας για να ζήσουμε, και δεν γίνεται να αφήσουμε κάτι σαν αυτό να παρεμποδίσει τις ζωές μας. Σκέφτομαι ότι πρέπει να έρθεις σπίτι και να τον ξεχάσεις.Θα βρει ένα τρόπο να ζήσει μόνος του." .Σε εκείνο το σημείο, ο γιος έκλεισε το τηλέφωνο. Οι γονείς δεν άκουσαν τίποτα περισσότερο από το γιο τους.
Μερικές ημέρες αργότερα, έλαβαν μια κλήση από την αστυνομία του Σαν Φρανσίσκο. Ο γιος τους είχε πεθάνει πέφτοντας από ένα κτήριο, έμαθαν. Η αστυνομία θεώρησε ότι ήταν αυτοκτονία.
Οι θλιμμένοι γονείς πέταξαν στο Σαν Φρανσίσκο και πήγαν στο νεκροτομείο πόλεων για να αναγνωρίσουν το σώμα του γιου τους. Τον αναγνώρισαν, αλλά στη φρίκη τους ανακάλυψαν επίσης κάτι που δεν ήξεραν, ο γιος τους είχε μόνο ένα χέρι και ένα πόδι.
Οι γονείς σε αυτήν την ιστορία είναι όπως μερικοί από εμάς. Το βρίσκουμε εύκολο να αγαπήσουμε εκείνους που είναι όμορφοι ή διασκεδαστικοί, αλλά δε θέλουμε τους ανθρώπους που μας ενοχλούν ή δε μας κάνουν να νιώθουμε άνετα.
Θα μέναμε μάλλον μακριά από τους ανθρώπους που δεν είναι τόσο υγιείς, όμορφοι, ή έξυπνοι όσο είμαστε. Ευτυχώς, είναι κάποιος που δε θα μας συμπεριφερθεί έτσι. Κάποιος που μας αγαπά με μια απεριόριστη αγάπη που μας καλωσορίζει στη για πάντα οικογένεια, ανεξάρτητα από το πώς είμαστε.
Απόψε, προτού να πτυχωθείτε μέσα για τη νύχτα, πείτε μια μικρή προσευχή ότι ο Θεός θα σας δώσει τη δύναμη να δεχτείτε τους ανθρώπους όπως είναι, και να μας βοηθήσει να δείχνουμε κατανόηση προς εκείνους που είναι διαφορετικοί από μας!!! Υπάρχει ένα θαύμα αποκαλούμενο φιλία που κατοικεί στην καρδιά, μην ξέροντας πώς συμβαίνει ή πότε αρχίζει αλλά συνειδητοποιείτε ότι η φιλία είναι το πολυτιμότερο δώρο του Θεού!
Οι φίλοι είναι ένα πολύ σπάνιο κόσμημα, πράγματι. Σας κάνουν να σας χαμογελάσετε και να ενθαρρύνετε για να πετύχουν. Δανείζουν ένα αυτί, μοιράζονται μια λέξη του επαίνου, και θέλουν πάντα να ανοίξουν τις καρδιές τους σε μας.